هرگز فراموش نمی کنم سخنانی را که از چشمان تو شنیدم

می گویند چشمها هرگز دروغ نمی گویند

اما من شیرین ترین دروغ ها را از چشمان تو شنیدم

آن هنگام که می گفتی:دوستت دارم...............  

دلم گرفته میخوام بنویسم که شاید یه کم از کوله باره غم هام کم شه

میدونی رسم زمونه چیه؟:تو چشم میذاری، من قایم میشم .........

اما تو یکی دیگه رو پیدا میکنی

برای بدست آوردنت در بازی ‌ِ کودکانه ات نقش‌‌ ِ

عروسک را بازی کردم.......

مي گن شباي جمعه شب شروعه، همه اش که نبايد از روز شروع کرد .

آخ که من هم يه لحظه

ناب مي خوام براي ري استارت شدن

یادت میاد اون قدیما قایم موشک بازی می کردیم ؟ ..... با هم دیگه چشم میذاشتیم ....

 و میشمردیم

تا صد ... تو یواشکی قایم شدی ... بدون اینکه چیزی به من بگی و

رد پایی از خودت بذاری ...

و من گرگ شدم .... بدون اینکه خیال دریدن داشته باشم ....

همه جا به دنبالت میگشتم ... توی

کوچه ها و دشت و بیابونها . پشت کوهها و دریا.....

و باز شمردم و شمردم ..... این طوری که

ما بازی میکنیم .... هیچوقت همدیگرو پیدا نمیکنیم .....

خودت بیا و دوباره شروع کن .... اینبار

دیگه هیچ کدوممون گرگ نمیشیم .... هیچ کدوم ....

گاهی با خودم فکر ميکنم گفتن بعضی حرف ها چقدر سخت بود که هيچ وقت نگفتم....

 گاهی با

خودم فکر می کنم مگه بين من و تو چقدر فاصله بود که هيچ کدوممون نتونستيم

این راهو

بريم........ گاهی با خودم فکر ميکنم مگه من و تو چقدر ضعيف شده بوديم

که این قدر راحت

شکستيم...... هر چقدر که فکر می کنم بيشتر نا اميد می شم

مثل يه حقيقتی میمونه که انگار

هميشه می دونستم و هميشه به خودم گفتم که وجود نداره

 دلم می خواست این قدر بزرگ و قوی

باشی که هميشه بتونی از اشتباهاتت پلی از تجربه بسازی........

امشب دلم گرفته امشب می خوام بنویسم می خوام بگم می خوام حرفهایی

 که تو دلم عقده شده بگم

ولی نمی دونم از کجا بگم و چه جوری بگم از نامردی روزگار بگم

 یا از بخت و اقبال بد خودم

بگم یا ... کاش ما آدمها انقدر انصاف داشتیم تا زود قضاوت نکنیم

و به طرف مقابلمون یه فرصت

می دادیم تا بتونه حرف خودشو بزنه چرا ما همه اش فکر می کنیم

 کار خودمون درسته و کار

بقیه اشتباه ! چرا نباید کمی از غرورمون کم کنیم و قبول کنیم

که ما هم بعضی وقتا اشتباه می کنیم

چرا وقتی عصبی می شیم تمام پل های پشت سرمونو خراب می کنیم

 و دیگه راه بازگشتی برای

خودمون نمی ذاریم و باعث بشیم که هم زندگی خودمون

 و هم زندگی کسی که دوستش داریم

نابود بشه . چرا باید بعضی وقتا به کسایی اطمینان کنیم

که به ظاهر دوستمون هستن ولی در باطن

دارن زندگیمونو خراب می کنن ولی ما فکر می کنیم

تمام حرفهاشون به صلاح خودمونه و این

اطمینان کاذب باعث بشه که کسی رو که زمانی دوست داشتیمو

از دست بدیم و زندگی اونو تباه

کنیم و بریم دنبال کسه دیگه ای این واقعا انصافه؟ دنیای

 ما آدمها رو مشغول ساخته تا بتونیم اینقدر

در حق هم بی مرفتی کنیم که بتونیم میزان انسانیت خودمون رو ثابت کنیم

 ولی حیف که اینقدر

فهم ما کم هست که انسانیت را در همین می بینیم و لذت محبت

عمیق را با محبت به وسعت نور

خوشید را با محبت تاریکی مثل نور ماه عوض می کنیم

ولی نمی دونیم که یه روز مشتی خاک

تیره و خشن مارو در آغوش می گیرد و

 این آغوش گرم زود گذر را از یاد می بریم و باید یا

دستانی که هر ساعت گرمی یک به ظاهر انسان را لمس می کرد

 با سردی مشتی خاک که مارا

پناه داده عوض کنیم . اینا حرف های دلم بود که مدتی بود توی دلم سنگی می کرد

. این حرفارو

واسه کسی نوشتم که امیدوارم یه روزی گذرش

توی وبلاگ من بخوره و بدونه چه کرده با دل

من . امیدوارم درک کنه ! و امیدوارم یه روزی هم درک کنه که من ...

دلم

بدجوری گرفته..هر طرف که نگاه ميکنم تو رو ميبينم..

 عطرتو حس ميکنم و صداتو

ميشنوم..اما تو هيچ وقت نيستی... ميترسم دستاتو تو دستم بگيرم..

ميترسم بلور انگشتاتو بشکنم...

می ترسم تو هم مثل من بوی تنهايی و غربت بگيری..

 می ترسم اين بغض هزار ساله به تو هم

سرايت کنه... من از مرگ نمی ترسم از رفتن تو می ترسم..

می ترسم تو بری و من نميرم! می

ترسم بدون تو زنده بمونم دلم گرفته...!! مثل تموم شبهايی که گذشت..!!

 مثل تموم شبهايی که

بدون تو خواهند اومد...!! روزگارم از شبهای بی ستاره تو هم تيره تر شده..

 تنها يادت هست که

اميدسپيده ای هرگز نيومده رو تو دلم زنده نگه ميداره...

ديگه زير بارون خيس نميشم..!! ياد اون

چتری که بالای سرم گرفتی تا ابد با منه.. من و ببخش که هنوز ازت پرم ..

که هنوز نميتونم ازت

دل ببرم.. راستی تا حالا شده اون قدر دلت برای کسی تنگ بشه

 که با شنيدن اسمش هم بغض

گلوتو بگيره؟؟ تا به حال شده اون قدر بخوای برای يه نفر بميری 

 که از زنده بودنت هم خسته

بشی؟؟ يا شده دلت بخواد زمين و زمان متوقف بشن تا

نگاهی که به تو خيره شده لحظه ای بيشتر

باقی بمونه؟؟ميدونی... من عاشقم چون فقط يه بار تو دلم زلزله اومد

 اما از زلزله بم هم مخرب

تر.. چون هميشه قلبم واسه يه نفر زد (واسه تو)...ميدونی...

تو هيچ وقت نتونستی ذهنمو

بخونی..اشکمو ببينی.. صدامو نشنيدی..صدايی که خودت خفش کردی..

 صدايی که يه روز بهت

ميگفت دوست دارم عشق من پاک بود..عشق من با عشقای حالا فرق داشت

وقتی ميگفتم دوست

دارم با بند بند وجودم ميگفتم.. اما هيچ وقت نفهميدی..

اما بازم ميخوام از تو بنويسم ..ميدونی

چرا؟؟ چون اول و اخر لحظه هام تويی... بذار

هميشه پريشونت بمونم ميذاری که ؟؟ تو رو خدا

اینم ازم نگیر من میمیرم